اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف سیم شمشیر است که بیش برست » برگ یازدهم دو شمشیر است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای آنکه لبت رونق شکر شکند</p></div>
<div class="m2"><p>چشم تو بغمزه صید دلها فکند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جز غمزه شوخ آندو چشم خونریز که دید</p></div>
<div class="m2"><p>شوخی که بیکدست دو شمشیر زند</p></div></div>

برگ دوازدهم یک شمشیر است

ای آنکه لبت رونق شکر شکند
چشم تو بغمزه صید دلها فکند
جز غمزه شوخ آندو چشم خونریز که دید
شوخی که بیکدست دو شمشیر زند

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به زیبایی و جذابیت چهره معشوق می‌پردازد. او لب‌های معشوق را به شیرینی شکر تشبیه می‌کند و چشمانش را که دل‌ها را با ناز و غمزه شکار می‌کند، توصیف می‌کند. شاعر همچنین به شوخی معشوق اشاره می‌کند که مانند دو شمشیر به دل عاشق ضربه می‌زند و او را در درد و خوشی همزمان غرق می‌کند.

برگ دهم سه شمشیر است

برگ یازدهم دو شمشیر است

هوش مصنوعی: ای کسی که لبان شیرینت مانند شکر است و چشمانت با ناز و عشوه دل‌ها را به دام می‌اندازد.

ای آنکه لبت رونق شکر شکند

چشم تو بغمزه صید دلها فکند

هوش مصنوعی: جز از نگاه بازیگوش آن دو چشم خونی که با یک دست دو شمشیر می‌زنند، کسی نمی‌تواند دلی را به درد آورد.

جز غمزه شوخ آندو چشم خونریز که دید

شوخی که بیکدست دو شمشیر زند

برگ یازدهم دو شمشیر است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده