اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف سیم شمشیر است که بیش برست » برگ دوازدهم یک شمشیر است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای کز ستمت در دهن صد شیرم</p></div>
<div class="m2"><p>بی روی تو از زندگی خود سیرم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مژگان تو گر هزار شمشیر کشد</p></div>
<div class="m2"><p>باری من از و هلاک یک شمشیرم</p></div></div>

ای کز ستمت در دهن صد شیرم
بی روی تو از زندگی خود سیرم
مژگان تو گر هزار شمشیر کشد
باری من از و هلاک یک شمشیرم

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از شدت عشق و دلبستگی به معشوق سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که حتی اگر معشوق بخواهد، می‌تواند همچون چندین شمشیر بر او آسیب بزند، اما او تنها از یک شمشیر می‌ترسد. به طور کلی، شاعر از قدرت عشق و وابستگی‌ای که نسبت به معشوقش دارد، می‌گوید و نشان می‌دهد که با وجود تمام سختی‌ها و رنج‌ها، همچنان به او نیازمند است.

برگ یازدهم دو شمشیر است

برگ دوازدهم یک شمشیر است

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر ظلمت، من مانند صد شیر در دهنم قرار دارم، بدون وجود تو از زندگی‌ام خسته و آزرده‌ام.

ای کز ستمت در دهن صد شیرم

بی روی تو از زندگی خود سیرم

هوش مصنوعی: چشمانت اگر هزاران شمشیر هم به سمت من بکشند، من هیچ هراسی ندارم و تنها از یک شمشیر تو آسیب می‌بینم.

مژگان تو گر هزار شمشیر کشد

باری من از و هلاک یک شمشیرم

برگ دوازدهم یک شمشیر است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده