هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت لب‌ها و دهان اشاره دارد و می‌گوید که دهان و لب‌ها هر کدام زیبایی خاصی دارند. هر یک از این دو عضو به نوعی از دیگری جذاب‌تر و دلرباتر هستند و زیبایی آن‌ها در کنار هم تکمیل می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر زبان من هم قطع شود، همچون شمعی که می‌سوزد، خوشبختانه عاشق بی‌زبان بودن برای من شیرین‌تر است.

هوش مصنوعی: در فکر تو پنهان است که عشق به معشوقان نهان، برایم دلنشین‌تر است.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم تو را به قیمت دنیا بفروشم، چرا که یک نگاه تو برایم از تمام جهان زیباتر است.

هوش مصنوعی: از درگاه تو دور نیستم، زیرا سر و دل عاشق بر درگاه تو شیرین‌تر است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بهتر است که تو در جمع بیایی، زیرا وجود تو مانند شمعی است که در دل جمع نور بیشتری می‌افشاند و جو را دلپذیرتر می‌کند.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ چیزی به ارزش تو نیست و هیچ چیز از جان و زندگی انسان مهم‌تر نیست.

هوش مصنوعی: هر چیز دیگری جز تو در دنیا بی‌ارزش است، تو یگانه جان عالم هستی و بقیه به حساب نمی‌آیند.

هوش مصنوعی: ای زیبایی تو روشنی چشم من هستی و من از میان دو جهان، تو را برگزیده‌ام.

هوش مصنوعی: غوغای شحنه عشق تو چیست که باعث شده جان آرامیده من به تلاطم درآید؟

هوش مصنوعی: دل من در دام زیبایی‌های زلف‌های تو گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: من مانند مجنون هستم که آهوئی خوشجس می‌باشد، و این آهو مونس و همراه دلم است که در حال پرسه زدن و رمیده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که لب من به لبت برسد، جانم در حسرت آن که به تو نزدیک شوم می‌سوزد.

هوش مصنوعی: پادشاهی که مانند حسن زیباست، شایسته است که مانند یوسفِ مصری مورد محبت و توجه قرار گیرد و من هم به او ارادت دارم.

هوش مصنوعی: من در تمام جهان با چشم و دل سفر کرده‌ام و هیچ چیز را بهتر از تو ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: هر چیزی جز تو، هیچ ارزشی ندارد. تو تنها روح و جوهره‌ی زندگی هستی و باقی چیزها هیچ اهمیت و جایگاهی ندارند.

هوش مصنوعی: ای کسی که جان من و جان معشوق استی، تو مونس دل و جان همه هستی.

هوش مصنوعی: ابروی خوش‌فرم تو، مانند محرابی است که در آن، کافر و مسلمان هر دو می‌توانند به سجده بیفتند؛ یعنی زیبایی تو آن‌قدر جذاب است که همه را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: بدون تو، هر دو ایمان و کفر بی‌ارزش هستند و همه چیز به نوعی پرستش بت‌ها تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: دست‌های برفشان را تا جایی می‌برم که آستین پروردگار و دامنش را بر افرازم.

هوش مصنوعی: به قدری به سینه‌ام ناخن زدم که مثل گل پاره و از هم باز شد، سینه‌ام حالتی مانند گریبان پیدا کرد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، تویی که از لب‌های زیبا نوشیدنی می‌نوشانی و حیات‌بخش‌ترین آب‌ها را به دیگران می‌دهی.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود تو، جمع زیادی از افراد در این دنیا گرد هم آمده‌اند، حتی اگر این دنیا در حال حاضر به هم ریخته و ناآرام باشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که غیر از تو باشد، هیچ است. تو تنها جان عالم هستی و باقی چیزها هیچ ارزش و اهمیتی ندارند.

هوش مصنوعی: ای غم تو، آرامش روانم را گرفته و همه‌ی جانم فدای غم تو شده است.

هوش مصنوعی: بدن زیبا و سر و قامت تو مانند شمعی در جمع خوبان، دار و درختی در بوستان است.

هوش مصنوعی: لبخندی کردی که همه را تحت تأثیر قرار داد و زبانشان بند آمد.

هوش مصنوعی: دوستانم در کنار شمع تو، روح و جان من شعله‌ور می‌شود و از میان همه چیزها می‌سوزد.

هوش مصنوعی: شب که سگ‌ها در کنار در تو خوابیده‌اند، من بیدارم و نگهبانی می‌کنم از همه چیز.

هوش مصنوعی: ای ساقی، نوشیدی را به من بده که به شدت درد دل را می‌سوزاند و عصاره ی آن در وجودم را در می‌نوردد.

هوش مصنوعی: وقتی که تو به عنوان خورشید تابان درخشان شدی، این موضوع بر زبان همه مردم جاری شده است.

هوش مصنوعی: هر چیزی جز تو وجود ندارد، ای ساقی؛ تو جان و روح همه‌ی دنیا هستی و باقی چیزها هیچ هستند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، وقتی می‌ریزی، به یاد مرده‌ها باش؛ مانند آبی که در دهان مرده می‌ریزند.

هوش مصنوعی: پرده را کنار بزن تا زیبایی معجزه‌آسا و جذابیت یوسف بر جهان نمایان شود.

هوش مصنوعی: زمان آن فرارسیده که موهایت را آزاد کنی و دل دزدیده را در میان بگیری.

هوش مصنوعی: اگر پس از مرگم نام من را به زبان بیاوری، به زبان می‌آوریم.

هوش مصنوعی: عالم بدون تو، برایم تحمل‌ناپذیر شده است؛ چقدر از این دنیا می‌توانم تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: ای ساقی، بدان که دنیای ما بی‌حقیقت‌تر از آن است که بتوانی تصور کنی و از هر آنچه در ذهن توست، دورتر است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که جز تو وجود دارد، بی‌ارزش است. تو تنها روح و جان جهان هستی و بقیه هیچ اهمیت ندارند.

هوش مصنوعی: زیبایی تو از حد و مرز فراتر است، حتی بیشتر از زیبایی یوسف، و در نهایت، از آن نیز بسیار بیشتر است.

هوش مصنوعی: دوری از من باعث شده که نتوانم بیشتر از این از دوری شکایت کنم.

هوش مصنوعی: من در زنجیر دوری تو هستم و دل من به خاطر ارتباط با تو، بیشتر از همیشه هدایت می‌شود.

هوش مصنوعی: زخم دل را تنها کسی می‌تواند درمان کند که خود دچار این درد نبوده و با احساسات دیگران آشنا باشد، در حالی که این درد در وجودش عمیق‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: در میان عاشقان، عقل کمتر دچار شور و هیجان می‌شود و از این سرزمین بیشتر آرامش می‌یابد.

هوش مصنوعی: تیغ تو نمی‌تواند مرا از این حمایت بیشتر رهایی بخشد.

هوش مصنوعی: در دنیا هر چیزی که وجود دارد را دیده‌ام و از آغاز تا انتهای آن داستان‌ها را شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: هر چیزی که جز تو وجود دارد، هیچ ارزشی ندارد. تو تنها جوهر زندگی و حقیقتی هستی که در جهان وجود دارد و باقی چیزها بی‌معنا هستند.

هوش مصنوعی: تو مانند ماهی هستی که هیچجا نمی‌توام پیدا کرد و مانند شمعی هستی که در هیچ محفل وGathering دیگری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ انسانی نمی‌تواند تا این حد زیبا باشد، زیرا هر کسی که به زیبایی تو توجه نکند، انگار انسانی نیست.

هوش مصنوعی: مشکل این است که من از تو دور هستم، وگرنه امیدم به تو هیچ دشواری ندارد.

هوش مصنوعی: عقل و خرد به نقد دیوانگی مبدل شده، اما از آنجا که صبر در این دل وجود ندارد، نمی‌توان به درستی به فکر و تدبیر پرداخت.

هوش مصنوعی: ستایش می‌کنم غم تو را که در هر شرایطی نسبت به افرادی که تحت تأثیر مشکلات تو هستند بی‌تفاوت نیستی.

هوش مصنوعی: از جهان خود نکته‌ها و تجربه‌هایی را کسب کرده‌ای، اما از جهان دیگر هیچ‌چیز به دست نیاورده‌ای.

هوش مصنوعی: بدون زیبایی تو، در این دنیا هیچ چیزی جز تصویری در ذهن و قلب وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی جز تو در این عالم وجود ندارد، ای ساقی؛ تو تنها روح و esencia این جهان هستی و باقی چیزها هیچ اهمیت و ارزشی ندارند.