هوش مصنوعی: عزیزم، این دنیا مکان دائمی نیست و جای ماندگاری نمی‌باشد. بنابراین، به اهمیت و کارایی وضعیت سختی و اندوهی که در آن قرار داری توجه کن.

هوش مصنوعی: اگرچه در این دنیا ناظر زیبا و فریبنده‌ای وجود دارد، اما به راستی مردی با وفا و رفیقی واقعی نیست تا این حقیقت را درک کنی.

هوش مصنوعی: به زیبایی او توجه نکن که در دل خاک مدفون شده است؛ به موهایش نگاه نکن که در واقع زشتی او را می‌پوشاند تا درک کنی حقیقت چیست.

هوش مصنوعی: به خاطر نیم جو خود به زیبایی و اعتبار خود لطمه نزن، زیرا جو به راحتی به فروش می‌رسد و گندم خود را نشان می‌دهد تا اینکه بفهمی.

هوش مصنوعی: به گفته بزرگان، از مسیری برو که بیانگر سخنان شیطانی است، چون سخنان او همگی دروغ و فریب است، تا اینکه به حقیقت پی ببری.

هوش مصنوعی: راه محبت و اصول وفاداری را نمی‌داند؛ همه روش‌های او پر از بی‌اعتنایی و تلخی است تا اینکه بفهمی.

هوش مصنوعی: درون صومعه، صوفیانی با دل‌های غمگین و تیره وجود دارند. به تو می‌گویم که آن‌ها از اهل صفا هستند تا بدانی.

هوش مصنوعی: امام علی بن موسی الرضا، که از نسل فاطمه زهرا (سلام الله علیها) است، مقام والایی دارد و باید به او احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: اینجا به زیبایی و طراوت یک باغ اشاره می‌شود که به قدری دل‌انگیز است که حتی مردگان هم با نسیم آن زنده می‌شوند. حریم و فضایی که در آن قرار دارد، به‌قدری دل‌پذیر است که روح و زندگی را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در مسیر عشق و هجرت به سوی او قدم بردارد، همچون کسی است که دور کعبه می‌چرخد و حتی اگر هزار کعبه باشد، همه آن‌ها در حضور او به دور او خواهند چرخید.

هوش مصنوعی: کسی که دوست واقعی داشته باشد، هیچ نگرانی از دشمنانش ندارد. زیرا هر جا که برود، محبت و لطف دوستش همراه او خواهد بود.

هوش مصنوعی: در حرم او، خاکش از پاکی و صفا سخن می‌گوید و نمی‌دانیم چه زندگی جاودانی در عمق آن نهفته است.

هوش مصنوعی: این اشعار به معنای آن است که چه ارتباطی وجود دارد بین شاه والامقام آسمان و من، که تنها یک بنده کوچک در درگاه او هستم. به نوعی بیانگر تحقیر و ناتوانی انسان در مقابل عظمت قدرت‌های الهی یا جهانی است.

هوش مصنوعی: خیال زندگی او به اندازه‌ای بزرگ و مهم است که فضای آسمان به شکل هلالی خمیده به خاطر وجود او شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: تنها کسی که درگاه او را می‌خروشد، شاید این باشد که حسد چرخ از آرامش و رفاه اوست.

هوش مصنوعی: چرا باید کسی خواسته‌ای را مطرح کند، وقتی که خداوند از تمامی رازها و نیازهای دل انسان آگاه است؟

هوش مصنوعی: در برابر ارزش او، آسمان هیچ به حساب نمی‌آید، همان‌طور که ارزش زمین در برابر ارزش آسمان‌ها ناچیز است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در دنیای بی‌وجودی، وجود یک حقیقت را احساس می‌کنم و عشق او را به‌قدری عمیق و قوی می‌یابم که همچون چوب عودی در آتش می‌سوزد.

هوش مصنوعی: نور حقیقت از آرامگاه او همیشه باعث حسادت چشم‌های بدخواه می‌شود.

هوش مصنوعی: از باغش بوی بهشت را حس می‌کنم و از مجالسش نور حقیقت را درک می‌کنم.

هوش مصنوعی: چهرهٔ او را مانند جام جمشید می‌بینم و دلم به شکلی احساس می‌کند که همانند آینه‌ای از دل، او را مشاهده می‌کنم.

هوش مصنوعی: ظهور مهدی به زودی از آنجا خواهد بود و این انتظار نمی‌کشد که مدت زیادی بگذرد، که من خیلی زود این موضوع را مشاهده می‌کنم.

هوش مصنوعی: من چهره‌ام را در خاک درگاه کسی می‌سازم و از او رو برنمی‌تابم، زیرا از این کار سود بسیار می‌برم.

هوش مصنوعی: از آن نفسی که دل مانند آینه‌ای برای جلوه‌های زیبایی اوست، روشنی چشم و جان من از تصور اوست.

هوش مصنوعی: به سراغ آرامگاه او برو و نگاهی به جهان ننداز، بلکه شاهد رحمت الهی باش که همچون باران از آسمان نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: نسیم رحمتش مردگان را زنده می‌کند، چرا که مانند مسیح، از این نسیم شفا و زندگی تازه‌ای برمی‌خیزد. این نعمت و لطفش مانند سفره‌ای است که همیشه گسترده است.

هوش مصنوعی: کرم نشان‌دهنده‌ی نجابت و اصالت اوست، زیرا اصل و بنیاد وجودش از پاکی و خوبی تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به ارزش و جایگاه بخشش و generosity اشاره دارد. در اینجا، کفشی که به ارث رسیده است نمایانگر صفات و ویژگی‌های بزرگ علوی است. همچنین، گل به عنوان نمادی از زیبایی و کرامت، نشان‌دهندهٔ آثار و برکات بخشش‌های الهی و انسانی است. در کل، این شعر کیفیت و عظمت عمل نیکوکاری و سخاوت را تجلیل می‌کند.

هوش مصنوعی: از بخشندگی خورشید و ماه، صبح و شب به خاطر او در شرق و غرب سفره‌ای از نعمت گستراندند.

هوش مصنوعی: سر من هرگز از لطف او جدا نمی‌شود. درویش هم از درگاه بخشش فاصله نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: من نیز از این خاندان امید دارم که به نتیجه برسم، چرا که هیچ‌کس از دل رحمت این خانواده ناامید نشده است.

هوش مصنوعی: اگرچه دست من به حلقه کعبه نمی‌رسد، همیشه نگاه من به درگاه آن است.

هوش مصنوعی: اگر دل نتواند به کعبه جذب شود، پس وجود تو کافی است، زیرا کعبه ما محل دفن زیبای تو است.

هوش مصنوعی: هر بار که نفس می‌کشم، بوی خوشی از مشهد مقدس و عطر دل‌انگیز تو را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: شاهان تلاش می‌کنند تا بر جهان حاکم شوند، اما تو آن شاهی هستی که دو جهان هم تحت سلطه‌ی توست.

هوش مصنوعی: تو را همچون شمع، نیازی به تاج طلا نیست، زیرا نور الهی خود برای تو کافی است و بیشتر از هر تزیینی بر سرت می‌درخشد.

هوش مصنوعی: تو پرنده‌ای خوشبخت و بلندپرواز هستی که سایه عرش زیر بال و پر تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: شایسته است که به تو بگویم ای امام، که کعبه در مقابل تو همچون دل و جان است.

هوش مصنوعی: کسی که نیازی به تو ندارد و از در تو چیزی نمی‌خواهد، دیگر چه نیازی به قبله و کعبه دارد؟

هوش مصنوعی: سر و گردن از شدت خضوع و بندگی در پیشگاه تو به خاک می‌افتند، زیرا گردن‌کشی و سرکشی دو جهان زیر بار نعمت و لطف تو است.

هوش مصنوعی: خانه آسمان از نعمت تو چنان پر است که حتی پرنده‌های خوش نشین نیز زیر سایه سفره‌ی روزی تو هستند.

هوش مصنوعی: من به لطف و نعمت تو وابسته‌ام و امروز تنها به خاطر لطف توست که به آینده امیدوارم. نعمت‌هایی که دارم، همه از تو سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر از سر تا پای من مانند سبزه با شوق سخن بگوید، زبان من فقط در شکرگزاریدن از ابر رحمت تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: سرزمین و سلطنت از آسمان بالاتر رفته است. خوشا به حال کسی که سرش در زمین به خدمت تو فرود آمده است.

هوش مصنوعی: اگرچه مروارید درخشان، چون نور شب در جهان مطرح شد، ولی در جایی که تو ارزش و بهای خود را می‌دانی، ارزش واقعی‌اش مشخص می‌شود.

هوش مصنوعی: تو دارای گوهر و ارزشی هستی که از عمق دریاهای نجف به دست آمده است و به خاطر وجود تو، زمین به آسمان اعتبار و مقام می‌یابد.

هوش مصنوعی: تو خود گنجینه‌ای هستی که در این دنیای خراب وجود دارد و روشنی توست که این جایگاه را پرنور کرده است.

هوش مصنوعی: فرشتگان به دور تو می‌چرخند، زیرا در گردش تو، کعبه جان را می‌بینند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که در صبح، عشق به مانند آفتابی درخشان است، و عطر و زیبایی گل‌ها باعث می‌شود که روز نو آغاز شود، در حالی که همچنان در دل، غم جدایی وجود دارد.

هوش مصنوعی: افرادی که در مسیر خود حرکت می‌کنند، اگر به پای تو برسند و از آنجا عبور کنند، به مانند خضر، از خاک پای تو زنده کننده آب حیات را خواهند یافت.

هوش مصنوعی: دل من چه کار می‌کند که به عشق تو دچار شده است. همین که بلبل خوش‌خوان، از زیبایی گل مست شده، برای من کافی است.

هوش مصنوعی: آیا امیدواری ممکن است وجود داشته باشد مگر اینکه تو بتوانی این دل آشفته و پریشان را جمع و جور کنی؟

هوش مصنوعی: ای خداوند مهربان، لطف و رحمتت را به سوی من بفرست، حتی اگر گذشته‌ام پر از گناه باشد، مرا ببخش و به جای_fail، مشاهده گناهانم را با رحمت و نور به من بنما.