هوش مصنوعی: آنان که دل‌های بزرگ دارند و محتاج محبت و لطف هستند، در برابر بخشش و احسان، قلبی از ثروت و قدرت را می‌سازند.

هوش مصنوعی: به دست آوردن لذت از زندگی و رها شدن از قید و بندهای عقل، مانند این است که از حالت هشیاری به مستی روی می‌آوریم و دیوانگی را در کنار علاقه به خرد و عقل قرار می‌دهیم.

هوش مصنوعی: افرادی که به صداقت و وفاداری اهمیت می‌دهند، باید از کسانی که قلبی نیکو و خالص دارند، یاد بگیرند و خود را در مسیر کمال قرار دهند.

هوش مصنوعی: با همراهی رهروان خضر و مسیح، به جلو بروید و با عاقلان در مورد کسانی که غافل‌اند، سخن بگویید.

هوش مصنوعی: به دنبال گنج هستی، اما نه با تلاش و کوشش. کسانی که بدون زحمت و صرف انرژی به دنبال کسب ثروت می‌روند، معمولاً به نتیجه‌ای نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: پادشاهان برتری و قدرت خود را بر اساس ثروت و مقام نمی‌سازند، بلکه باید بر اصول و آگاهی تکیه کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که ماه نو در آسمان می‌درخشد، یک گوشه از آئینه دل‌های تیره و سیاه روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: مراد از این بیت این است که افراد با تجربه و پرهیزگار با ذکر و حدیث، انسان‌های مست و سرمست را به سمت حالتی متعادل و نیکو رهنمون می‌کنند. آنها با یک نگاه به رندانی که در حال مستی هستند، می‌توانند تأثیری مثبت بگذارند و آنها را به سمت روشنگری و آرامش سوق دهند.

هوش مصنوعی: جان خود را فدای محمد و فرزندان او می‌کنیم و همه وجود خود را در محبت خاندان علی نثار می‌کنیم.

هوش مصنوعی: در درگاه بزرگ مردی چون علی حمزه، مقام و افتخار را به قدری بالا می‌برند که از عرش آسمان نیز فراتر می‌رود.

هوش مصنوعی: آنجا که آسمان به آن سمت رو کرده و قدرت‌بخش آن است، مانند صد کعبه، بندگان با ارادت و عشق به درگاهش حلقه به گوشش است.

هوش مصنوعی: شاه شهید میر علی حمزه، که از خون خودش لباسی با ارزش و زیبا برای پادشاهی ساخته است.

هوش مصنوعی: در کنار دروازه او، حتی فر هم چیزی نمی‌تواند بکند، چرا که سایه سعادتش بر بالای اوست.

هوش مصنوعی: خارهایی که از گلستان رویش سر برآورند، به درختی مبدل می‌شوند که میوه‌های دل‌انگیزی بر آن می‌رسد.

هوش مصنوعی: بدن در آرزوی خاک شدن است، اما جان در آرزوی باغ و بهشت پرورش می‌یابد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به اوج و مقام بلند می‌رسد، مانند ماه در آسمان می‌درخشد. این موفقیت تنها برای کسانی بیرون می‌آید که به توانایی‌ها و باورهای خود ایمان دارند.

هوش مصنوعی: در روز جشن و شادی، این باغ مانند بهشت است و دیدن زیبایی‌های آن، صفی از فرشتگان را به تماشا می‌کشاند.

هوش مصنوعی: اینکه کسی داغ حسرت بر دل دارد، مانند آتشی درون او می‌سوزد و دلش را پر از غم و ناراحتی می‌کند. این حسرت مانند جهنمی است که درون او شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که از ظرف سفالی سگش آب می‌خورد، اگر به دنبال خوشی و نعمت‌های بسیاری باشد، باید بداند که این کار برای او حرام است.

هوش مصنوعی: خاک درب این مکان، مانند آبی که زندگی را به وجود می‌آورد، روح را پرورش می‌دهد. پذیرای توست، زیرا خاک درب آن، آب کوثر را در خود دارد که نماد پاکی و زندگی است.

هوش مصنوعی: شهزاده‌ای به نام میر علی حمزه وجود دارد که حتی اگر جبرئیل هم به آسمان برود، همچنان در خواب او خواهد بود.

هوش مصنوعی: در وصف او صحبت نکن که آسمان جای اوست؛ بگویید که ارتفاع آسمان از مقام او ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که بوی خوشی از مشهد را شنیده باشد، تا روز قیامت آن عطر دل‌انگیز در یادش باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: رضوان، که نگهبان بهشت است، هنگامی که آن کاخ زیبا را دید، به او سلام کرد و از سر خوشنودی به خیال او رسید که اینجا همان مکان امن و آرامش‌بخش است.

هوش مصنوعی: هر کسی بنا بر خواسته و آرزوی خود به سمت مقصدی می‌رود و این مقصد می‌تواند برای او مانند کعبه‌ای باشد که تمام نیازها و خواسته‌هایش را برآورده می‌کند.

هوش مصنوعی: روح‌الامین که همان جبرئیل باشد، پیام آور دین پیامبر است و همواره گوش و دلش به سخنان و پیام‌های او attentive و گوش به زنگ است.

هوش مصنوعی: تنها کسی که شایسته است قربانی کردن جانش برای او باشد، محبوب من است و این جان که در اختیار من است نیز نتیجه لطف عمومی اوست.

هوش مصنوعی: من تنها کسی نیستم که در دام گیسوان مشکی او گرفتار شده‌ام، بلکه هر جا که باشم، دل‌های دیگر هم به دام او افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: در جایی که میکده پذیرای می‌نوشان است، نوشیدنی‌ای وجود دارد که حیات‌بخش و زندگی‌آور است، مانند آب زندگی که خضر و مسیح به آن نیاز داشتند. در حقیقت، تشنگی آنها به خاطر جامی است که پر از درد و عشق است.

هوش مصنوعی: اگرچه دستم به حلقه حرم نمی‌رسد، اما چشمانم مانند حلقه‌ای به در خانه خدا دوخته شده است.

هوش مصنوعی: من به سمت قبله نگاه می‌کنم، اما اگر اینطور نباشد، رویم به زمین می‌افتد و به قبله تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: آنان که به مقام و عظمت دست پیدا می‌کنند، در برابر میرعلی حمزه، بزرگ و محترم، سر فرود می‌آورند.

هوش مصنوعی: به خاطر آن لازم است که گروه ملائک به خاک سجده کنند تا چهره نیاز خود را بر روی این خاک بگذارند.

هوش مصنوعی: درویش این دراز را با آغوش باز می‌پذیرد، کسانی که برای رسیدن به موفقیت و ثروت، آرامش و سرزنش‌ها را نادیده می‌گیرند.

هوش مصنوعی: ساکنان عرش به جایی می‌روند که از مرز سدره نیز فراتر رفته‌اند.

هوش مصنوعی: در باغ بهشت، فرشتگان هم نمی‌توانند وارد شوند، اگر پا به فراتر از حد و مرز خود بگذارند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم با چشمانم سفر کنم، حتی اگر مجبور شوم از مژه‌ام بگذرم؛ اگر در مسیر من خار بگذارند، آن را با سوزن لمس می‌کنم.

هوش مصنوعی: از شدت گریه و اندوه، خون از چشمانم بر این درگاه ریخته شد به قدری که مردم پای خود را در خون جگر من می‌گذارند.

هوش مصنوعی: هر ذره‌ای از خاک انسان، نگاهی از این در است که اهل نظر با دیده خود به آن نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: افراد پاک و صمیمی که مکان مقدسشان، کعبه، در قلبشان است، از طریق تلاش و کوشش خود به سمت کعبه می‌رنند و برای خود در سفر و مراسم حج، هدف و مقصدی دارند.

هوش مصنوعی: هر خواسته‌ای که داریم در این کعبه برآورده می‌شود، پس چه نیازی به کعبه داریم وقتی که همه خواسته‌ها در آنجا محقق می‌شود، چه نیازی به تلاش و کوشش ماست؟

هوش مصنوعی: ای کعبه‌ی خوشبختی و مرکز احترام، تو گوهری پاک و خالص از راستی و صداقت هستی.

هوش مصنوعی: ای امام حق، در پیشگاه تو مانند صفوف نمازگزاران که در حال سجده هستند، ملائکه تعداد زیادی صف بسته‌اند.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند دفتری پر از حقیقت و اسرار است، که عقل و اندیشه به آن دسترسی ندارد و تنها کسانی که به درک عمیق رسیده‌اند، می‌توانند به گنج با ارزش تو پی ببرند.

هوش مصنوعی: در باغ پر نعمت و زیبایی تو، حتی کوچک‌ترین ذره‌ای از خورشید نیز آرزو دارد که به خاک پای تو تبدیل شود، به خاطر مقام والای تو.

هوش مصنوعی: ما چه اندازه شایستگی داریم که در این درگاه تو به خاک بیفتیم، اگر صدایی از تو به ما نرسد که نگران نباشیم.

هوش مصنوعی: به درگاه تو آمده‌ام از روی نیاز، مانند اشکی که به خاطر شادی زیاد به سرعت می‌چکد.

هوش مصنوعی: ما با چهره‌ای رنگ‌پریده و اشک‌هایی از امید به سمت تو آمده‌ایم و جانمان را در دستانمان داریم.

هوش مصنوعی: اگر ما خوب هستیم یا بد، لطفاً ما را با رحمت خود بپذیر و ما را از محبت خود دور نکن.

هوش مصنوعی: چشم ما به لطف و مهربانی تو دوخته شده و همچون صدفی که به آسمان نگاه می‌کند، به بارش رحمت تو خیره‌ایم.

هوش مصنوعی: هر کسی که در نزد خداوند مهربان امید داشته باشد و خود را به او بسپارد، اگر مورد قبول او قرار گیرد، همین برای او کافی است.