هوش مصنوعی: روزهایی که شاخ گل در خانه‌ات باشد، دنیا را به آشوب می‌آورد.

هوش مصنوعی: امروز که مانند سرو بلند و زیبا در میهمانی نشسته‌ای، نشانه‌ای از آشفتگی و اضطراب را بروز می‌دهی.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات با تو بودن مثل طعم شیرین عسل است و گاهی دیگر مانند تلخی زهر.

هوش مصنوعی: فریاد می‌زنم از دست تو که گاهی این‌طور و گاهی به‌طور دیگر رفتار می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر شیرین به نرمی و لطافت معروف است، خسرو و لیلی نیز به زیبایی و جذابیت خود مشهورند.

هوش مصنوعی: زیبایی تو در تمام وجودت نمایان است و همه چیز از وجود تو نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دیروز وقتی که وفا را حفظ کرده بودی و در کنارم بودی، همه چیز بهتر بود.

هوش مصنوعی: امروز زمانی است که در حال تلاش برای نابودیم و در کمینی منتظر من نشسته‌اند با تیر و کمان.

هوش مصنوعی: با قامت بلند و چهره‌ای زیبا و لبانی مانند لعل، ای ساقی بخشنده.

هوش مصنوعی: خورشید بزرگ و روشن و ماهی که بر زمین است، مانند عیسی از زمان گذشته است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی ساقی جانت را پر کند، هیچ گاه به افراد دیگر آسیب نرسان.

هوش مصنوعی: اگر از باغ پاداش، گل و لاله نچینی، پس نشانه‌ای از خار هم وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: غم و اندوه من به تو مربوط نمی‌شود؛ هر چند که من این احساسات را در دل دارم و به تو نمی‌گویم. در درونم آرامش دارم، اما غم‌هایم را پنهان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که من از غم و دل‌تنگی‌ام برای تو صحبت نکنم، به خدا نمی‌دانی که چه حسی در دل دارم.