اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اهلی همه عمر بت پرست ار چه بزیست</p></div>
<div class="m2"><p>یکبار بین که بت پرستیش ز چیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بت آینه ایست مظهر صورت دوست</p></div>
<div class="m2"><p>من سجده دوست میکنم آینه چیست</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۷۷۸

شمارهٔ ۵۹

اهلی همه عمر بت پرست ار چه بزیست
یکبار بین که بت پرستیش ز چیست
بت آینه ایست مظهر صورت دوست
من سجده دوست میکنم آینه چیست

هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع می‌پردازد که انسان همیشه به چیزی تعلق دارد و بت پرستی به معنای پرستش حقیقتی غیر از واقعیت است. شاعر اشاره می‌کند که بت، در واقع آینه‌ای است که نمایانگر دوست و حقیقتی بالاتر است. او در نهایت می‌گوید که او به دوست (حقیقت) سجده می‌کند و در اینجا آینه (بت) چه معنایی دارد. به نوعی، این شعر دعوت به شناخت عمیق‌تر از حقیقت و پرستش آن است.

شمارهٔ ۵۷

شمارهٔ ۵۸

هوش مصنوعی: انسانی که تمام عمرش را به پرستش بت‌ها سپری کرده، باید یک بار در زندگی‌اش دقت کند که سرانجام این پرستش به چه چیزی برمی‌گردد و به چه معناست.

اهلی همه عمر بت پرست ار چه بزیست

یکبار بین که بت پرستیش ز چیست

هوش مصنوعی: بت به عنوان یک آینه، نمایانگر چهره محبوب من است. من در برابر دوست به سجده درمی‌آیم، اما آیا آینه چیست؟

بت آینه ایست مظهر صورت دوست

من سجده دوست میکنم آینه چیست

شمارهٔ ۵۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده