اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر چند که فتنه در جهان عشق انداخت</p></div>
<div class="m2"><p>بی شمع رخت ز سوز دل کس نگداخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بی حسن تو ساده بود لوح دو جهان</p></div>
<div class="m2"><p>عشق اینهمه کارخانه از حسن تو ساخت</p></div></div>

شمارهٔ ۴۸

هر چند که فتنه در جهان عشق انداخت
بی شمع رخت ز سوز دل کس نگداخت
بی حسن تو ساده بود لوح دو جهان
عشق اینهمه کارخانه از حسن تو ساخت

هوش مصنوعی: شاعر به عشق و زیبایی معشوق اشاره می‌کند و می‌گويد که هرچند فتنه و مشکلاتی در جهان عشق ایجاد شده، بدون نور و زیبایی معشوق هیچ‌کس نمی‌تواند دل را آرام کند. او تأکید می‌کند که حضور زیبای معشوق باعث به وجود آمدن عشق و زیبایی در جهان شده است.

شمارهٔ ۴۶

شمارهٔ ۴۷

هوش مصنوعی: هرچند که در جهان عشق آشفتگی و مشکلاتی به وجود آمده، اما هیچ‌کس به خاطر دلتنگی و آتش دلش، شمعی روشن نکرده است.

هر چند که فتنه در جهان عشق انداخت

بی شمع رخت ز سوز دل کس نگداخت

هوش مصنوعی: اکنون که تو زیبا نیستی، جهان عشق بی‌معنا و ساده شده است. تمام این زیبایی‌ها و آثار عشق تنها به خاطر حسن تو آفریده شده‌اند.

بی حسن تو ساده بود لوح دو جهان

عشق اینهمه کارخانه از حسن تو ساخت

شمارهٔ ۴۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده