اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر رند خراباتی و گر خلوتی است</p></div>
<div class="m2"><p>خواهان منند و عشق من شهرتی است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کس نیست که نیست داغ مهری بدلش</p></div>
<div class="m2"><p>داغ دل من ستاره ...تی است</p></div></div>

شمارهٔ ۴۷

گر رند خراباتی و گر خلوتی است
خواهان منند و عشق من شهرتی است
کس نیست که نیست داغ مهری بدلش
داغ دل من ستاره تی است

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به محبوبی اشاره می‌کند که هم در مجالس شلوغ و هم در خلوت‌ها خواهان دارد. عشق او به قدری مشهور است که همه از آن سخن می‌گویند. همچنین، هر کس دلی پر از عشق و داغی دارد و درد دل او مانند ستاره‌ای در آسمان برجسته است.

شمارهٔ ۴۵

شمارهٔ ۴۶

هوش مصنوعی: اگر آدمی بی‌خیال و اهل می‌گساری هستی یا در فضایی خلوت و دور از دیگران، مردم به عشق من کشش دارند و عشق من در میان آنان معروف است.

گر رند خراباتی و گر خلوتی است

خواهان منند و عشق من شهرتی است

هوش مصنوعی: هیچ کس نیست که از عشق و محبت بی‌نصیب باشد، و در دل من نیز داغی وجود دارد که به اندازه ستاره‌ها بزرگ است.

کس نیست که نیست داغ مهری بدلش

داغ دل من ستاره ...تی است

شمارهٔ ۴۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده