اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر در چمن از تو گفتگو خواهد رفت</p></div>
<div class="m2"><p>آب رخ گل چو آب جو خواهد رفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر بام میا چو مه که خورشید فلک</p></div>
<div class="m2"><p>از شرم تو در زمین فرو خواهد رفت</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۳۵

شمارهٔ ۴۶

گر در چمن از تو گفتگو خواهد رفت
آب رخ گل چو آب جو خواهد رفت
بر بام میا چو مه که خورشید فلک
از شرم تو در زمین فرو خواهد رفت

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی و جذابیت معشوقه اشاره دارد. او می‌گوید اگر در میان گل‌ها درباره‌اش صحبت شود، زیبایی‌اش همچون آب جو (شیرین و زلال) می‌درخشد. همچنین اشاره می‌کند که اگر او بر بام جائے چون مه قرار گیرد، خورشید از شرم او در زمین فرو می‌رود، به این معنا که زیبایی و جذابیت معشوقه باعث می‌شود که حتی خورشید هم خجالت بکشد و از تابش خود دست بردارد.

شمارهٔ ۴۴

شمارهٔ ۴۵

هوش مصنوعی: اگر در چمن دربارهٔ تو صحبت شود، زیبایی و نور چهره‌ات مانند آب جوی خواهد رفت.

گر در چمن از تو گفتگو خواهد رفت

آب رخ گل چو آب جو خواهد رفت

هوش مصنوعی: بر بام نرو چون ماه، زیرا خورشید آسمان از شرم حضور تو در زمین خواهد شکست.

بر بام میا چو مه که خورشید فلک

از شرم تو در زمین فرو خواهد رفت

شمارهٔ ۴۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده