گنجور

شمارهٔ ۴۲

ای مه که رخت آینه هر نظریست
مغرور مشود اگر ز خویشت خبریست
فانوس صفت بحسن خود گرم مشو
چون پرتو حسن تو ز نور دگریست

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای مه که رخت آینه هر نظریست
مغرور مشود اگر ز خویشت خبریست
هوش مصنوعی: ای ماه زیبا، که چهره‌ات مانند آینه‌ای است که هر نگاهی را به خود جلب می‌کند، اگر از خودت آگاه شوی، ممکن است مغرور شوی.
فانوس صفت بحسن خود گرم مشو
چون پرتو حسن تو ز نور دگریست
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که خود را به زیبایی‌های دیگران نزن و به خاطر زیبایی خود مغرور نشو، چرا که جلوه‌ی زیبایی تو ناشی از نور و زیبایی دیگری است.