اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ساقی بحیات خضر کس رهبر نیست</p></div>
<div class="m2"><p>ور نیز بود به از می و ساغر نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>می همدم ماست چونکه چون گرمی می</p></div>
<div class="m2"><p>در آب حیات و چشمه کوثر نیست</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۷۴۶

شمارهٔ ۴۲

ساقی بحیات خضر کس رهبر نیست
ور نیز بود به از می و ساغر نیست
می همدم ماست چونکه چون گرمی می
در آب حیات و چشمه کوثر نیست

هوش مصنوعی: این ابیات به نوعی اشاره به این دارند که ساقی (یار و معشوق) در حیات جاودانه و فوق العاده نیست و هیچ رهبر و هدایتگری بالاتر از او نیست. همچنین بیان می‌کند که شراب (می) همدم انسان است و در حقیقت از آب حیات و چشمه کوثر هم بیشتر اهمیت دارد. به عبارتی، می به عنوان یک منبع شادی و لذت در زندگی انسان‌ها معرفی می‌شود.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: ساقی، کسی نیست که به زندگانی جاودانه و حکمت خضر راهنمایی کند و اگر هم باشد، هیچ چیز بهتر از شراب و جام نیست.

ساقی بحیات خضر کس رهبر نیست

ور نیز بود به از می و ساغر نیست

هوش مصنوعی: همنشین ماست، زیرا که مانند گرمای می، در آب حیات و چشمه کوثر وجود ندارد.

می همدم ماست چونکه چون گرمی می

در آب حیات و چشمه کوثر نیست

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده