هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که خودستایی و تمجید از خود، کار نیکوکاران و درویشان نیست، اما اگر خواسته باشی، می‌توانیم در مورد فضل و دانش خود صحبت کنیم و به دیگران نشان دهیم که چه ارزشی داریم.

هوش مصنوعی: سامری در برابر من گوساله‌ای است که از آن، سفیدی و نورانی بودنش پیداست و به ما در این سحر (جادو) یاد می‌دهد.

هوش مصنوعی: من به مانند عیسی (پیامبر بزرگ) سخن می‌گویم و از دنیای مادی و تجرد فاصله ندارم. اگر هم بروم، تنها به اندازه‌ای هستم که از چاک دامان (لباس) کسی دوزیده شوم.

هوش مصنوعی: با استعداد و هنر، درد و رنجی عمیق وجود دارد. ای آسمان، تا کی باید این آتش حسرت را تجربه کنیم؟

هوش مصنوعی: من مانند فیروزه‌ای نیستم که در چرخش روزگار بعد از مرگم خوشبختی به من برسد.