اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مرا ملا معین کردنی دوش</p></div>
<div class="m2"><p>بدعوت در سرای خویشتن برد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز آش بی نمک مطبخ چی او</p></div>
<div class="m2"><p>که او سگ سخت اما کردنی خورد</p></div></div>

شمارهٔ ۶۵

مرا ملا معین کردنی دوش
بدعوت در سرای خویشتن برد
ز آش بی نمک مطبخ چی او
که او سگ سخت اما کردنی خورد

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دعوت شخصی به خانه‌اش صحبت می‌کند و به این موضوع اشاره می‌کند که آشپز انواع غذاها را درست کرده، اما غذایی که درست کرده، بی‌نمک و بی‌طعم است. شاعر همچنین از سرسختی و عدم خوش‌طعم بودن غذا گلایه می‌کند.

شمارهٔ ۶۳

شمارهٔ ۶۴

هوش مصنوعی: دیشب معلم من مرا به دعوت خود به خانه‌اش برد.

بدعوت در سرای خویشتن برد

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره به این است که کسی که از چیزهای بی‌ارزش و بی‌فایده استفاده می‌کند، نمی‌تواند انتظار داشته باشد که نتیجه‌ای خوب و دلپذیر ببیند. در واقع، از یک آش بی‌نمک، غذایی خوشمزه نخواهد شد.

که او سگ سخت اما کردنی خورد

شمارهٔ ۶۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها