شمارهٔ ۵۷
تمام لذت عالم چو دانه و دام است
خوش آن هما که بدین دام رو نمیآرد
چو طایر فلک آزاده از بلا مرغیست
که سر بخرمن عالم فرو نمی آرد
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تمام لذت عالم چو دانه و دام است
خوش آن هما که بدین دام رو نمیآرد
هوش مصنوعی: تمام لذتهای دنیا مانند دانهای در دام است و خوشا به حال پرندهای که به این دام نزدیک نمیشود.
چو طایر فلک آزاده از بلا مرغیست
که سر بخرمن عالم فرو نمی آرد
هوش مصنوعی: پرندهای که در آسمان آزاد و بیدغدغه میپرواز کند، مانند مرغی است که سرش را به دنیای پر از مشکلات و مصائب نمیآورد.