اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کلک اهلی همچو مژگانش در افشان دایم است</p></div>
<div class="m2"><p>این نه بهر آن بود کو صاحب دفتر شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>صد هزاران قطره بارد همچو ابر نوبهار</p></div>
<div class="m2"><p>بر امید آنکه باشد قطره‌ای گوهر شود</p></div></div>

شمارهٔ ۵۷

کلک اهلی همچو مژگانش در افشان دایم است
این نه بهر آن بود کو صاحب دفتر شود
صد هزاران قطره بارد همچو ابر نوبهار
بر امید آنکه باشد قطره ای گوهر شود

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به زیبایی و شیرینی مژگان اشاره می‌کند که همیشه در حال افشاندن است. این زیبایی نه برای کسی است که بخواهد سرنوشتش را در دست گیرد. در ادامه، شاعر به بارش صدها هزار قطره اشاره می‌کند که مانند ابر نوبهار می‌بارند و امید دارند که یکی از این قطرات به جواهر تبدیل شود. این بیان نمادین نشان‌دهنده امید و آرزو در زندگی است.

شمارهٔ ۵۵

شمارهٔ ۵۶

هوش مصنوعی: موی اهلی مانند مژگانش همیشه در حال رقص و جذبه است، این زیبایی و جاذبه به خاطر این نیست که کسی بخواهد صاحب آن beauty شود.

کلک اهلی همچو مژگانش در افشان دایم است

این نه بهر آن بود کو صاحب دفتر شود

هوش مصنوعی: صد هزاران قطره باران مانند ابر بهاری می‌بارند، به امید آنکه شاید یکی از این قطرات تبدیل به گوهر شود.

صد هزاران قطره بارد همچو ابر نوبهار

بر امید آنکه باشد قطره‌ای گوهر شود

شمارهٔ ۵۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده