اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بدو نیک و شاه و گدای و ملک</p></div>
<div class="m2"><p>همه بندگانند بیگانه کیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یکی را جهان میدهی سر بسر</p></div>
<div class="m2"><p>یکی را جوی نیست چندانکه زیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>یک قاف تا قاف خوان می کشد</p></div>
<div class="m2"><p>یکی بهر یک لقمه نان خون گریست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>چو قسمت بوفق عدالت بود</p></div>
<div class="m2"><p>نمیدانم افراط و تفریط چیست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۷

بدو نیک و شاه و گدای و ملک
همه بندگانند بیگانه کیست
یکی را جهان میدهی سر بسر
یکی را جوی نیست چندانکه زیست
یک قاف تا قاف خوان می کشد
یکی بهر یک لقمه نان خون گریست
چو قسمت بوفق عدالت بود
نمیدانم افراط و تفریط چیست

شمارهٔ ۱۵

شمارهٔ ۱۶

بدو نیک و شاه و گدای و ملک

همه بندگانند بیگانه کیست

یکی را جهان میدهی سر بسر

یکی را جوی نیست چندانکه زیست

یک قاف تا قاف خوان می کشد

یکی بهر یک لقمه نان خون گریست

نمیدانم افراط و تفریط چیست

شمارهٔ ۱۶

اطلاعات