اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مرا زمانه بسوزد بداغ غم تا چند</p></div>
<div class="m2"><p>که چشم روشنم از دود داغ تاریک است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چراغ آه تو اهلی جهان کند روشن</p></div>
<div class="m2"><p>ولی چه سود که پای چراغ تاریک است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱

مرا زمانه بسوزد بداغ غم تا چند
که چشم روشنم از دود داغ تاریک است
چراغ آه تو اهلی جهان کند روشن
ولی چه سود که پای چراغ تاریک است

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

مرا زمانه بسوزد بداغ غم تا چند

که چشم روشنم از دود داغ تاریک است

چراغ آه تو اهلی جهان کند روشن

ولی چه سود که پای چراغ تاریک است

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات