هوش مصنوعی: من نمی‌توانم تحمل کنم که صدای آه و ناله‌ی تو را بشنوم، چرا که هر بار که آن صدا را می‌شنوم، آتشی در وجودم شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: قبل از این، حتی به دیدار او هم راضی نمی‌شدم، اما اکنون که گاه‌گاهی نامش را می‌شنوم، راضی‌ام.

هوش مصنوعی: در دل من یادآوری از درد و غم وجود دارد، مانند انسان‌هایی که در سوگ کسی نشسته‌اند و در گوشم هر بار که صدایی از دور به گوش می‌رسد، ناله و افسوس آنها را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: شوق و اشتیاق آن سوار چابک باعث می‌شود که من از خانه‌ام بیرون بیایم و در هر زمانی که صدای سپاهی را بشنوم، به سرعت حرکت کنم.

هوش مصنوعی: خون من گواهی بر این است که خونبهایی که طلب می‌شود کافی است برای من، زیرا وقتی این گواهی را از او می‌شنوم، دیگر نیاز به گواهی دیگری نیست.

هوش مصنوعی: از شدت غیرت، دودی به سرم می‌زند، مانند شمعی که از زبان هر کس که نام کج‌کلاهی را بشنود، می‌سوزد.