هوش مصنوعی: در شب‌ها مانند سگ‌ها در جستجوی تو کمین کرده و از تلاشم دست نمی‌کشم، اما زمانی که روز می‌شود، بی‌خبر و غافل از تو می‌مانم.

هوش مصنوعی: اگر برای تو جانم را در راهت فدای کنم و به زمین بیفتم، دوباره برای تو سر برمی‌دارم و باز به خاک می‌افتم.

هوش مصنوعی: من از عشق و شوق تو آنقدر سرمست و غرق در شادی هستم که اگر حتی با پای خود به سوی تو بیایم، ممکن است از شدت مستی به زمین بیفتم.

هوش مصنوعی: ای آهوی زیبا که بوی خوشی داری، تا کی باید به یاد تو باشم؟ در کوه و دشت، مانند نسیم صبحگاه، جانم را تحت تأثیر خود قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: ای شمع زیبا، من همچون پروانه‌ای در پیش تو می‌سوزم و از این نگرانی ناراحتم که مبادا از دید تو دور شوم.

هوش مصنوعی: من با عشق تو، قدرت و شجاعت خود را به کار گرفتم، اما امروز به خاطر عشق تو در زیر پای مخالفانم و به سختی افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: چند وقت دیگر باید در این دنیای محدود بنشینم؟ تصمیم دارم برخیزم و با هنرمند و محبوبم به خوش‌گذرانی بپردازم.