هوش مصنوعی: ما در ایام نوروز نتوانستیم به آرامش بنشینیم و با چهره‌ای گلگون در گوشه‌ای از باغ استراحت کنیم.

هوش مصنوعی: ما در تاریکی و تنهایی جدایی جان سپردیم، اما حتی یک شب هم در روشنی ماه کنار چراغی ننشستیم.

هوش مصنوعی: ما دلدادگان در آتش عشق سوخته‌ایم و هیچ‌گاه بدون غم و رنج نمی‌توانیم زندگی کنیم.

هوش مصنوعی: ما در این مکان دور از دسترسی به شکار هستیم، آن چیزی که به دام افتاده و به دست ما نرسیده، همان چیزی است که هرگز در کنار زاغ نایستاده‌ایم.

هوش مصنوعی: همیشه مواقعی وجود دارد که باید از زنجیرهای محدودکننده خود آزاد شویم. بی‌دلیل وقت را تلف نکن، به جای نشستن و فکر کردن به مشکلات، برخیز و عمل کن. زندگی کوتاه است و نباید به خاطر ترس یا تردید در جا بزنیم.