شمارهٔ ۹۶۵
از داغ می اگرچه در آتش چو لاله ام
باری چو لاله سوخته یک پیاله ام
من خود چه اختیار به می داشتی و جام
گر پیر ره پیاله نکردی حواله ام
پیری بسال نیست بمعنی بود یقین
پیرم من و مرید شراب دو ساله ام
شادم ز خوان وصل بسنگی که میخورم
یعنی سگ بتان نه ز بهر نواله ام
اهلی بگوش غیر فغانم کجا رسد
هم او که زخم زد شنود آه و ناله ام
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از داغ می اگرچه در آتش چو لاله ام
باری چو لاله سوخته یک پیاله ام
هوش مصنوعی: اگرچه درد و رنج مرا مانند لالهای در آتش سوزانده، اما من همچنان مانند لاله سوختهام که در دل خود تنها یک پیاله از احساسات دارم.
من خود چه اختیار به می داشتی و جام
گر پیر ره پیاله نکردی حواله ام
هوش مصنوعی: من چه اختیاری در نوشیدن شراب داشتم، اگر آن پیر راهنما پیالهای به من نمیداد و مرا به سمت می نبرد.
پیری بسال نیست بمعنی بود یقین
پیرم من و مرید شراب دو ساله ام
هوش مصنوعی: سن و سال دلیل پیری نیست؛ بیتردید من پیر شدهام و مرید شرابی هستم که دو ساله است.
شادم ز خوان وصل بسنگی که میخورم
یعنی سگ بتان نه ز بهر نواله ام
هوش مصنوعی: من از خوان وصل خوشحالم و سنگی که میخورم نشاندهنده این است که من مانند سگی برای معشوقان هستم و این کار را نه به خاطر لقمهای، بلکه به دلیل عشق و وابستگیام انجام میدهم.
اهلی بگوش غیر فغانم کجا رسد
هم او که زخم زد شنود آه و ناله ام
هوش مصنوعی: صدای ناله و فریاد من به گوش دیگران نمیرسد. تنها کسی که باعث درد و رنجم شده، صدای آه و نالهام را میشنود.

اهلی شیرازی