هوش مصنوعی: در عشق اگرچه مرتکب اشتباهاتی هستم، تا زمانی که به خاک نرسم و از دنیا نروم، نمی‌توانم از این گناهان پاک شوم.

هوش مصنوعی: زندگی‌ام صرف تماشای تو شد و هنوز یکبار هم تو را ندیده‌ام که دلم از غم برود.

هوش مصنوعی: اگر بدون وجود تو شراب بنوشم، زهر هم از آن بهتر است؛ چرا که هیچ فایده‌ای ندارد و مرا شاد نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در محل تو، من به خاطر عطر و بوی تو جان باختم و مانند علف و گیاه بی‌اهمیت تحت تأثیر وزش باد، زندگی‌ام به راحتی تباه می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که تصمیم به شکار زیبایی‌ها می‌گیری و بر روی اسب خود سوار می‌شوی، چرا باید من در خاک و غم باقی مانم؟

هوش مصنوعی: من هرگز از پا نمی‌نشینم و سرگردان مثل آهو نمی‌شوم، تا زمانی که آن حلقه‌ای که مرا به دام انداخته، باعث مرگ من نشود.

هوش مصنوعی: من عاشق هستم و زندگی‌ام تحت تاثیر غم عشق است، اما بیهوده در این دنیای بزرگ و بی‌نهایت جستجو نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر من به فکر خودم باشم و مثل آدم‌های بی‌خیال عمل کنم، هرگز به یاد تو و کوی تو نخواهم رفت.