هوش مصنوعی: ما آن‌قدر به صحبت‌های مردم درباره درد و رنج‌هایشان گوش می‌دهیم که خودمان فراموش می‌کنیم چه دردی داریم و به مشکلات خود نمی‌پردازیم.

هوش مصنوعی: اگر ما در برابر بت‌ها دست بسته‌ایم و تسلیم آنها شده‌ایم، اما در خیال با تو در آغوش هستیم و به عشق تو دل بسته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما را از نعمت خود دور نکن، همان‌طور که مگس را از شیرینی دور می‌کنی، زیرا ما به یاد طعم شیرین زندگی، در حال تلاش و کوشش هستیم.

هوش مصنوعی: خونی که از دل ما خوشایند و دلچسب شده، در واقع زهر است که از هوای لب‌هایت می‌نوشیم.

هوش مصنوعی: در باغ، از جیب غنچه‌ای شکافتی وجود دارد و ما در اینجا یاد و خاطره‌ای از گل‌رخانانی که لباس قبا بر تن دارند، در دل داریم.

هوش مصنوعی: اهلی با شعرش جان ما را دوباره می‌بخشد، به طوری که خود را در کلام او مانند عیسی می‌یابیم و به حرف‌هایش گوش می‌دهیم.