اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من و مجنون دو اسیریم که غم شادی ماست</p></div>
<div class="m2"><p>هر که این شیوه ندانست نه از وادی ماست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پاس شمع رخ ساقی به دعا می داریم</p></div>
<div class="m2"><p>کین چراغی است که در ظلمت غم هادی ماست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>آن سبکبار نهالیم که در باغ جهان</p></div>
<div class="m2"><p>سرو آزاد چمن بنده آزادی ماست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گر ندانیم ره و رسم جهان طعنه مزن</p></div>
<div class="m2"><p>زانکه نادانی ما غایت استادی ماست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>بخت اگر یار شود یار هم از ما باشد</p></div>
<div class="m2"><p>زانکه بیزاری معشوق ز بیزادی ماست</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>گرچه ما خانه خرابیم ولی دلشادیم</p></div>
<div class="m2"><p>که غم خانه کنی در پی آبادی ماست</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>گرچه رندیم و تهی دست چو اهلی شادیم</p></div>
<div class="m2"><p>چرخ را با همه حشمت حسد از شادی ماست</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۱۱۷

شمارهٔ ۹۱

من و مجنون دو اسیریم که غم شادی ماست
هر که این شیوه ندانست نه از وادی ماست
پاس شمع رخ ساقی به دعا می داریم
کین چراغی است که در ظلمت غم هادی ماست
آن سبکبار نهالیم که در باغ جهان
سرو آزاد چمن بنده آزادی ماست
گر ندانیم ره و رسم جهان طعنه مزن
زانکه نادانی ما غایت استادی ماست
بخت اگر یار شود یار هم از ما باشد
زانکه بیزاری معشوق ز بیزادی ماست
گرچه ما خانه خرابیم ولی دلشادیم
که غم خانه کنی در پی آبادی ماست
گرچه رندیم و تهی دست چو اهلی شادیم
چرخ را با همه حشمت حسد از شادی ماست

شمارهٔ ۸۹

شمارهٔ ۹۰

من و مجنون دو اسیریم که غم شادی ماست

هر که این شیوه ندانست نه از وادی ماست

پاس شمع رخ ساقی به دعا می داریم

کین چراغی است که در ظلمت غم هادی ماست

آن سبکبار نهالیم که در باغ جهان

سرو آزاد چمن بنده آزادی ماست

گر ندانیم ره و رسم جهان طعنه مزن

زانکه نادانی ما غایت استادی ماست

بخت اگر یار شود یار هم از ما باشد

زانکه بیزاری معشوق ز بیزادی ماست

گرچه ما خانه خرابیم ولی دلشادیم

که غم خانه کنی در پی آبادی ماست

گرچه رندیم و تهی دست چو اهلی شادیم

چرخ را با همه حشمت حسد از شادی ماست

شمارهٔ ۹۰

اطلاعات