هوش مصنوعی: در ایامی گریه‌ای بر من نازل شد که آثار گناهانم را پاک کند و نامه سیاه و پر از خطای من را سفیدی بخشد.

هوش مصنوعی: اگرچه دانش و اندیشه‌ام در مسیر عشق نابود شده، اما خوشحالم که وجود نیکو و محبت‌آمیز، راه روشنی برای من فراهم کرده است.

هوش مصنوعی: تصویر چهره‌ات به قدری در چشمانم نقش بسته که چون لوحی از صورت، مسیری را برای من تعیین کرده است که به سوی تو می‌روم.

هوش مصنوعی: گاهی که خوشه‌های گل، زیبایی صورت تو را برداشت می‌کنند، رنگ چهره‌ام چون کاه خواهد بود.

هوش مصنوعی: مبادا رقیب از گریه‌ام مراقبت نکند، مگر اینکه در چشمانش دود ناشی از آه من را ببیند.

هوش مصنوعی: اهل گناه به خاطر بخشش دوست، به گناه خود ادامه می‌دهند، مگر اینکه اشک‌های پشیمانی من، واسطه‌ای برای عذرخواهی شوند.