هوش مصنوعی: وقتی دوباره مانند شمعی در صبح روشن شدم، جانم را سوزاند و مرا که قبلاً مرده بودم، زنده کرد.

هوش مصنوعی: چون شهدای عشق، جامه‌ای خونین بر تن دارم؛ در آغاز، عشق تو این لباس را به تن من دوخته است.

هوش مصنوعی: موضوع این است که فقط از زندگی لذت ببر و از هیچ چیز دیگر سوال نکن. استاد عشق همین یک نکته را به من آموخت.

هوش مصنوعی: من مانند ساقی هستم که از غم آزاد شده‌ام، حالا دیگر نمی‌خواهم هیچ دردی را تحمل کنم، هیچ کس نتوانسته مرا به تو بفروشد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به احساس عمیق ناراحتی و حسرت خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که برق عشق و غم کسی او را به شدت درگیر کرده و تمام زندگی‌اش به خاطر این عشق سوخته است. همچنین به خرمن حسرتی که در دل دارد اشاره می‌کند، گویی درد و غم را به‌عنوان باری سنگین در دلش انباشته کرده است.