هوش مصنوعی: سماع و شراب را به خرقه و ظواهر دین ترجیح می‌دهد و می‌گوید باید زهد و ظاهرگرایی را کنار گذاشت. در این صورت باید به عمق احساسات و عشق و شور زندگی پرداخته و از محدودیت‌ها رها شد.

هوش مصنوعی: برای دل خسته، به یک لحظه آرامش نیاز است. باید دکتری مثل عیسی به یاری بشتابد، چرا که چنین کرامتی از جالینوس برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: من همچون گدایان از دور زمین را می‌بوسم، زیرا شایسته نبودم که نعمت خوشبختی را در کنار خود داشته باشم.

هوش مصنوعی: اگر در دل عشق و احساس تو نیست، چه فایده‌ای دارد که شمعی در دل بسوزد؟ اگر فانوس نباشد، روشنایی آن بی‌معناست.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زندگی هست از لذت‌های آن بهره‌مند شو، مانند نرگسی که در حال نوشیدن شراب است. زیرا دوران زندگی به مانند چرخش فلک، سرانجام به خاک باز می‌گردد، همان‌طور که سر کیکاوس نیز در نهایت به خاک سپرده شد.

هوش مصنوعی: زیبایی و جمال تو مانند فر و سعادت است که همانند پرنده‌ای خوشبخت و زیباست، بنابراین نیازی به زیور و جواهرات نیست؛ زیرا زیبایی تو خود به تنهایی جلوه‌ای همچون طاووس دارد.

هوش مصنوعی: بیش از این، نمی‌توان به پرستش بت‌ها ادامه داد و طبل را مخفیانه نواخت. اگر می‌خواهی صدا را درآوری، باید ناقوس را به‌طور واضح بزنید.