هوش مصنوعی: ما مانند شمعی هستیم که در محبت او ذوب می‌شویم، اما نور و زیبایی‌اش باعث زنده شدن و طراوت ما می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر ما را از درِ او مانند یک سگ بیرون کند، از او دلگیر نخواهیم شد. ما دل پاکی داریم و او هم ما را به خوبی شناخته است.

هوش مصنوعی: در محلی که عشق و بازی در جریان است، هر دو جهان در برابر عشق ما سکوت کردند و چشم فایده‌جویی را بستند تا نتوانند ما را در این دلدادگی بیابند.

هوش مصنوعی: از شادی و شوقی که به خاطر نعل اسب او داشتیم، به سوی خاک راهی شدیم و آن ماه زیبا با ناز و طنازی بر ما نمایان شد.

هوش مصنوعی: عشق مانند یک الکساندر قدرتمند، روح و جان ما را تصفیه و خالص می‌کند. در آتش محبت، ما را از نو می‌سازد و زنده می‌کند.