اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر تو وصل نبخشی چه چاره سوخته را</p></div>
<div class="m2"><p>به آفتاب چه نسبت ستاره سوخته را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیا و لاله صفت چاک ساز سینه من</p></div>
<div class="m2"><p>برون فکن جگر پاره پاره سوخته را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ز دوزخش چه غم آن دل که سوخت داغ تواش</p></div>
<div class="m2"><p>کسی نسوخت در آتش دوباره سوخته را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>نظاره تو جگر شوزدم مرو از چشم</p></div>
<div class="m2"><p>دگر مسوز به حسرت نظاره سوخته را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>بسوخت اهلی و شوق لب تو برد به خاک</p></div>
<div class="m2"><p>نکرد مرهم لعل تو چاره سوخته را</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۱۰۷

شمارهٔ ۶۷

اگر تو وصل نبخشی چه چاره سوخته را
به آفتاب چه نسبت ستاره سوخته را
بیا و لاله صفت چاک ساز سینه من
برون فکن جگر پاره پاره سوخته را
ز دوزخش چه غم آن دل که سوخت داغ تواش
کسی نسوخت در آتش دوباره سوخته را
نظاره تو جگر شوزدم مرو از چشم
دگر مسوز به حسرت نظاره سوخته را
بسوخت اهلی و شوق لب تو برد به خاک
نکرد مرهم لعل تو چاره سوخته را

شمارهٔ ۶۵

شمارهٔ ۶۶

اگر تو وصل نبخشی چه چاره سوخته را

به آفتاب چه نسبت ستاره سوخته را

بیا و لاله صفت چاک ساز سینه من

برون فکن جگر پاره پاره سوخته را

ز دوزخش چه غم آن دل که سوخت داغ تواش

کسی نسوخت در آتش دوباره سوخته را

نظاره تو جگر شوزدم مرو از چشم

دگر مسوز به حسرت نظاره سوخته را

بسوخت اهلی و شوق لب تو برد به خاک

نکرد مرهم لعل تو چاره سوخته را

شمارهٔ ۶۶

اطلاعات