هوش مصنوعی: اگر دل از غم بگریزد و فریاد کند، چه اهمیتی دارد برای او که صدای ناله‌ی دردمندان به گوشش نمی‌رسد؟

هوش مصنوعی: دل من به شیرینی لبان کسی می‌رسد که آن لب را به من عطا کرده باشد، نه به کسی دیگر.

هوش مصنوعی: اگر ای عزیز، یوسف از ویژگی‌های نیکوی خود به دیگران نمی‌فروشی، پس به خاطر زیبایی‌ات، او را از نظر دور نکن.

هوش مصنوعی: دل من مانند دجله است که اگر خون نریزد، چگونه می‌تواند طغیانی به راه اندازد؟ زیرا هوای دوست و عشق به او هر لحظه در آن جوش و خروش ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: از صدای این پریشان چه فایده‌ای می‌بری؟ چون زلف درهم او باعث شده که دل و صبر و هوش تو را دچار آشفتگی کند.

هوش مصنوعی: دل غمگین من مانند بلبل در فریاد است، ای گل، نگذار که زبانم باز شود؛ چون اگر زبان بگشایم، دیگر کسی نیست که مرا خاموش کند.

هوش مصنوعی: اگر تو غلام من هستی، در بازار نکوش و اگر می‌خواهی بفروشی، باید از دربانی که به سگانش می‌فروشد، نگهداری کنی.