اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کس نبودش خبر از زشتی و زیبایی ما</p></div>
<div class="m2"><p>آتش دل علم افروخت به رسوایی ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ما ز صد نکته حسن تو یکی می بینیم</p></div>
<div class="m2"><p>بیش ازین نیست در آیینه بینایی ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>یوسفا، با همه حشمت نظری کن که هنوز</p></div>
<div class="m2"><p>سر سودای تو دارد دل سودایی ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>آن چنان زد ره ما لعل تو ای آب حیات</p></div>
<div class="m2"><p>که بشست از دل ما نقش شکیبایی ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>اهلی استاد تو عشق است سخن گو که برد</p></div>
<div class="m2"><p>زنگ از آیینه دل طوطی گویایی ما</p></div></div>

شمارهٔ ۶۲

کس نبودش خبر از زشتی و زیبایی ما
آتش دل علم افروخت به رسوایی ما
ما ز صد نکته حسن تو یکی می بینیم
بیش ازین نیست در آیینه بینایی ما
یوسفا با همه حشمت نظری کن که هنوز
سر سودای تو دارد دل سودایی ما
آن چنان زد ره ما لعل تو ای آب حیات
که بشست از دل ما نقش شکیبایی ما
اهلی استاد تو عشق است سخن گو که برد
زنگ از آیینه دل طوطی گویایی ما

شمارهٔ ۶۰

شمارهٔ ۶۱

کس نبودش خبر از زشتی و زیبایی ما

آتش دل علم افروخت به رسوایی ما

ما ز صد نکته حسن تو یکی می بینیم

بیش ازین نیست در آیینه بینایی ما

یوسفا، با همه حشمت نظری کن که هنوز

سر سودای تو دارد دل سودایی ما

آن چنان زد ره ما لعل تو ای آب حیات

که بشست از دل ما نقش شکیبایی ما

اهلی استاد تو عشق است سخن گو که برد

زنگ از آیینه دل طوطی گویایی ما

شمارهٔ ۶۱

اطلاعات