هوش مصنوعی: ای دلبر تندخو، من همیشه در آرزوی دیدن تو هستم. فقط یک بار به من نگاه کن، زیرا این نگاه تو برایم همانند مرگ است که آرزویش را دارم.

هوش مصنوعی: من دردی عمیق دارم و چون تو را در کنارم نمی‌بینم، حتی آب بی‌مزه و بی‌طعم هم برای من زهرآلود شده است. این غم و شکستگی در وجودم به اندازه‌ای است که هر چیزی را تلخ و دردناک می‌سازد.

هوش مصنوعی: بدن من در خواب مرگ رفته، اما هنوز در خیال لب‌های تو با دل خود صحبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: از زمانی که مانند گل در کنار من بودی، هنوز هم بویی خوش و عطر گلی را در وجودم حس می‌کنم، گرچه حالا ممکن است حال و روزم خوب نباشد.

هوش مصنوعی: اکنون که به خاطر دوری تو دلم به آتش سوخته، دیگر در چه زمانی می‌توانم به سرسبزی و شادابی کنار جویباری دست یابم؟

هوش مصنوعی: امشب حال و روزم بسیار بد است؛ دلم پر از آتش است و در عین حال مست و تشنه هستم. هیچ چیزی برای آرامش من نیست و این حال خرابم به خاطر یک ظرف خاص است که بدان نیاز دارم.

هوش مصنوعی: من آنقدر در خیال او غرق شده‌ام که انگار تنها خیال او می‌تواند من را به وصال دوست برساند.