اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به خلوت بهل شیخ دل مرده را</p></div>
<div class="m2"><p>که دوزخ بهشت است افسرده را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دل زاهد از می کجا بشکفد</p></div>
<div class="m2"><p>شکفتن محال است پژمرده را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>اگر درد جامی دهد لعل تو</p></div>
<div class="m2"><p>زتریاک به زهر غم خورده را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ز خاکم چو بر داشتی مفکنم</p></div>
<div class="m2"><p>میفکن نهال بر آورده را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>مکن وعده از انتظارم مکش</p></div>
<div class="m2"><p>میازار دیگر دل آزرده را</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>از آن لاله در خون خود غرقه است</p></div>
<div class="m2"><p>که بر داغ دل می درد پرده را</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>دل اهلی از توبه بی چاره شد</p></div>
<div class="m2"><p>بلی چاره یی نیست خود کرده را</p></div></div>

شمارهٔ ۵۶

به خلوت بهل شیخ دل مرده را
که دوزخ بهشت است افسرده را
دل زاهد از می کجا بشکفد
شکفتن محال است پژمرده را
اگر درد جامی دهد لعل تو
زتریاک به زهر غم خورده را
ز خاکم چو بر داشتی مفکنم
میفکن نهال بر آورده را
مکن وعده از انتظارم مکش
میازار دیگر دل آزرده را
از آن لاله در خون خود غرقه است
که بر داغ دل می درد پرده را
دل اهلی از توبه بی چاره شد
بلی چاره یی نیست خود کرده را

شمارهٔ ۵۴

شمارهٔ ۵۵

به خلوت بهل شیخ دل مرده را

که دوزخ بهشت است افسرده را

دل زاهد از می کجا بشکفد

شکفتن محال است پژمرده را

اگر درد جامی دهد لعل تو

زتریاک به زهر غم خورده را

ز خاکم چو بر داشتی مفکنم

مکن وعده از انتظارم مکش

میازار دیگر دل آزرده را

از آن لاله در خون خود غرقه است

که بر داغ دل می درد پرده را

دل اهلی از توبه بی چاره شد

بلی چاره یی نیست خود کرده را

شمارهٔ ۵۵

اطلاعات