اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شیشه پر از زهر چند چرخ ستم پیشه را</p></div>
<div class="m2"><p>کیست که سنگی زند بشکنداین شیشه را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رهزن نقد حیات جز غم و اندیشه نیست</p></div>
<div class="m2"><p>می خور و در کنج دل ره مده اندیشه را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>شعله شوقت که زد در رگ و جان آتشم</p></div>
<div class="m2"><p>در تن من همچو شمع سوخت رگ و ریشه را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>مست سر کوی تو جان برقیبان نداد</p></div>
<div class="m2"><p>کی به سگان میدهد شیر تو سر بیشه را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>از تبر کوهکن آتش از آن می جهد</p></div>
<div class="m2"><p>کز شرر آه او سوخت دل تیشه را</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>اهلی اکر کوته است دست تو از دامنش</p></div>
<div class="m2"><p>بخت ندارد بلند دست تهی کیسه را</p></div></div>

شمارهٔ ۴۴

شیشه پر از زهر چند چرخ ستم پیشه را
کیست که سنگی زند بشکنداین شیشه را
رهزن نقد حیات جز غم و اندیشه نیست
می خور و در کنج دل ره مده اندیشه را
شعله شوقت که زد در رگ و جان آتشم
در تن من همچو شمع سوخت رگ و ریشه را
مست سر کوی تو جان برقیبان نداد
کی به سگان میدهد شیر تو سر بیشه را
از تبر کوهکن آتش از آن می جهد
کز شرر آه او سوخت دل تیشه را
اهلی اکر کوته است دست تو از دامنش
بخت ندارد بلند دست تهی کیسه را

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

شیشه پر از زهر چند چرخ ستم پیشه را

کیست که سنگی زند بشکنداین شیشه را

رهزن نقد حیات جز غم و اندیشه نیست

می خور و در کنج دل ره مده اندیشه را

شعله شوقت که زد در رگ و جان آتشم

در تن من همچو شمع سوخت رگ و ریشه را

مست سر کوی تو جان برقیبان نداد

کی به سگان میدهد شیر تو سر بیشه را

از تبر کوهکن آتش از آن می جهد

کز شرر آه او سوخت دل تیشه را

اهلی اکر کوته است دست تو از دامنش

بخت ندارد بلند دست تهی کیسه را

شمارهٔ ۴۳

اطلاعات