هوش مصنوعی: شیشه‌ای پر از زهر وجود دارد که شدت ستم، آن را در دور خود می‌چرخاند. اما چه کسی پیدا می‌شود که سنگی به آن بزند و این شیشه را بشکند؟

هوش مصنوعی: تنها چیزی که در زندگی می‌تواند آدمی را به دردسر بیندازد، غم و فکرهای منفی است. پس بهتر است در خلوت دل خود از این افکار دوری کنی و به زندگی بیندیشی.

هوش مصنوعی: عشق و شور تو به قلب و جانم نفوذ کرده و مانند شمعی که در جسمم ذوب می‌شود، تمام وجودم را سوزانده است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و شوقی که به تو دارم، حتی جان و زیبایی‌ام را در برابر دشمنان نمی‌گذرم. چگونه ممکن است که سر و جانم را به سگان بدهم در حالی که تو شیر دلیری برای من هستی؟

هوش مصنوعی: از تبر کوهکن آتش بیرون می‌جهد، زیرا دل تیشه به خاطر ناله و آه او می‌سوزد.

هوش مصنوعی: اگر دستانت به دامن او نرسد، شانس و بختی در کار نخواهد بود. کسی که دستش خالی است، نمی‌تواند به دستیابی به آرزوها یا نعمت‌ها امیدوار باشد.