هوش مصنوعی: اگر ابر کرم (انسان‌ها) تمایل به آلودن جسم خاکی ما داشته باشد، چه تفاوتی می‌کند که ما آلوده باشیم یا پاک؟

هوش مصنوعی: ما از دیدار تو، ای ساقی عزیز، خوشحالیم و شادی ما ناشی از وجود خودت است، نه اینکه خوشحالی‌امان به خاطر زندگی‌ و هستی‌مان باشد.

هوش مصنوعی: وجود تو باعث می‌شود که تمام دنیا برای ما بی‌معنا و خالی از ارزش به نظر برسد، زیرا ما به دلیل عدم فهم و نادانی خود، نمی‌توانیم درست این وجود را درک کنیم.

هوش مصنوعی: دوستان به حریفان خود ضربه می‌زنند و هیچ‌کس به درد و رنج ما اهمیت نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: ما همچون پروانه‌ای هستیم که عاشق مرگ خود شده‌ایم. عقل ما به خاطر شوق و بی‌پروا بودن ما، دیوانه شده است.

هوش مصنوعی: آن کسی که دل ما را به دام انداخته، به قدری با شتاب و تندروی حرکت می‌کند که هیچ کدام از تند و چابکی ما به او نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: در نهایت، در پی جستجوی عشق و پیوند او، ما به صورت کاملاً غرق در دنیای فنا و ناپایداری جسم خاکی خود درآمدیم.