اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بسکه خطش سوخت ازغم صددل نومید را</p></div>
<div class="m2"><p>دود دلها تیره کرد آیینه خورشید را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>عالم فانی نیر زد پیش آن ساقی جویی</p></div>
<div class="m2"><p>بلکه بی او کس نخواهد جنت جاوید را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گر سفالین ساغرش پر درد باشد رند مست</p></div>
<div class="m2"><p>در نظر هرگز نیارد ساغر جمشید را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>من بناخن سینه را هز گه خراشم همچو چنگ</p></div>
<div class="m2"><p>در سماع و مستی آرم بر فلک ناهید را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گوهر امید دل آسان نمی آید بدست</p></div>
<div class="m2"><p>چاره صبر و تحمل اهلی نومید را</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۹۸

شمارهٔ ۳۷

بسکه خطش سوخت ازغم صددل نومید را
دود دلها تیره کرد آیینه خورشید را
عالم فانی نیر زد پیش آن ساقی جویی
بلکه بی او کس نخواهد جنت جاوید را
گر سفالین ساغرش پر درد باشد رند مست
در نظر هرگز نیارد ساغر جمشید را
من بناخن سینه را هز گه خراشم همچو چنگ
در سماع و مستی آرم بر فلک ناهید را
گوهر امید دل آسان نمی آید بدست
چاره صبر و تحمل اهلی نومید را

شمارهٔ ۳۵

شمارهٔ ۳۶

بسکه خطش سوخت ازغم صددل نومید را

دود دلها تیره کرد آیینه خورشید را

عالم فانی نیر زد پیش آن ساقی جویی

بلکه بی او کس نخواهد جنت جاوید را

گر سفالین ساغرش پر درد باشد رند مست

در نظر هرگز نیارد ساغر جمشید را

من بناخن سینه را هز گه خراشم همچو چنگ

در سماع و مستی آرم بر فلک ناهید را

گوهر امید دل آسان نمی آید بدست

چاره صبر و تحمل اهلی نومید را

شمارهٔ ۳۶

اطلاعات