هوش مصنوعی: زندگی بدون تو برایم خوشایند نیست. حتی اگر در بهشت هم باشم، هدفم فقط دیدن تو و وجودت است.

هوش مصنوعی: تو خاک مرا به باد دادی و از خود دور کردی، اما تا پایان دنیا، اندوه من باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: گفتگو با تو لذت‌بخش است، اما چه فایده دارد اگر آن به صورت تصادفی و بدون تلاش به دست آید؟

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که سنگ سرخ یا لعل، ارتباطی عمیق و ویژه با چشمه حیات دارد. هر کسی که این ارتباط را نداشته باشد و نتواند آن را درک کند، در واقع از زندگی حقیقی و لذت‌های آن محروم است. در اینجا، شاعر به اهمیت درک عمیق و تجربی از زندگی و زیبایی‌ها اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: من مانند آینه‌ای هستم که حالت درونی‌ام و اسرار نهفته‌ام برای دیگران آشکار است. راز درون افرادی که پاک و بی‌نفاق هستند، روشن و واضح است.

هوش مصنوعی: اگر دم مسیحایی که جان را زنده می‌کند، همراه جان باشد، آن وقت نسیمی که با گلی دیدار می‌کند، جان‌بخش خواهد شد.

هوش مصنوعی: زندگی در خانقاه و مناجات زاهد برایم خسته‌کننده و عذاب‌آور است. اینکه در این دنیا با درد و رنج مواجه شوم، برایم بهتر است از اینکه در آن محیط خشک و بی‌احساس بمانم.

هوش مصنوعی: چراغ اهل خانه روشن می‌شود از نوری که از شمعی ساطع می‌شود و آن شمع از تابش یک شعله‌ای درخشان است که با عراقی جلا می‌یابد.