هوش مصنوعی: این احساس پنهان و خاصی که در دل آن جوان تازه‌نفسی وجود دارد، به قدری عمیق و قوی است که هر کسی با دیدن او ممکن است هوش و حواسش را از دست بدهد.

هوش مصنوعی: یک آهو از دیار ختا به صحرا رفته و اگر به خطوط و خال‌های زیبای صورتش نگاه کند، زیبایی و جذابیت خویش را میبیند.

هوش مصنوعی: ناآگاهان با خیال راحت زندگی می‌کنند، در حالی که دلشان از عذاب سرزنش‌ها می‌سوزد و به جان کسانی که در آتش عشق سوخته‌اند، توجهی ندارند.

هوش مصنوعی: اگر چشمی که حقیقت را می‌بیند به این گروه داده شود، می‌ترسم که آنها به جای خدا، بت‌ها را پرستش کنند.

هوش مصنوعی: اگر مانند شمع، زبان تو نیز آتشین و سوزان است، پس ای بلبل عاشق، زبانت را از توصیف زیبایی گل نگه‌دار.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است به نظر برسد که سخنانی که می‌گویی درست هستند، اما در حقیقت اگر درک و یقین واقعی در دهانت نباشد، تنها به گمان و پندار اتکا کرده‌ای و این کافی نیست.

هوش مصنوعی: ای دل، صفت زلف بلند او را نمی‌توان کوتاه کرد، پس این توصیف و بیان را رها کن.