هوش مصنوعی: چهره تو آنچنان زیبا و دلرباست که هر بی‌گناهی به تو حسادت می‌کند. تو چقدر باارزش هستی که صدها ملک و شخصیت بزرگ به زیبایی و جذابیت تو غبطه می‌زنند.

هوش مصنوعی: اگر کسی یاد و صحبت از شهیدان را به تو نمی‌کند، می‌تواند به این خاطر باشد که خودت به تنهایی باید به زندگی و روح آن‌ها حیات ببخشی، مانند مسیح که به افراد زندگی می‌دهد.

هوش مصنوعی: من به انتظار تو نشسته‌ام و امیدوارم که بیایی، نه اینکه به خاطر دلخوشی دیگران به تو نگاه کنم.

هوش مصنوعی: من به‌سان یک مورچه در مسیر اسب تو افتاده‌ام، اما نه تو بر من رحمی داری و نه اسب تندت از من حراسی دارد.

هوش مصنوعی: در زندگی‌ام نه آرامشی به خاطر عشق دارم، نه خوشبختی به خاطر سرنوشتم؛ نه اراده‌ای به مسیرم دارم و نه لطف و رحمت از آسمان به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی که چشم‌های زیبا و سرمست او به من بی‌رحمی می‌کند و دلم را می‌سوزاند، تو فقط به لب‌هایش نگاه کن و به یاد داشته باش که در محبت بین ما باید به تعهداتمان پایبند بمانیم.

هوش مصنوعی: شکایت از دل تیره‌ای که به عشق دچار است، کار درستی نیست؛ زیرا اگر طلا در دل تو باشد، چه کسی می‌تواند آن را کم ارزش بداند؟