هوش مصنوعی: در دنیای مجنون و عشق، فضایی وجود دارد که انسان از تمام غم‌ها و ناراحتی‌ها رسته و آزاد است. هر کسی که وارد این فضا شود، از تمام مشکلات و سختی‌ها رهایی می‌یابد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در مسیر عشق قدم برمی‌دارد، نباید به غم و شادی فکر کند. در واقع، اگر تو به غم و شادی می‌اندیشی، نشان‌دهنده این است که هنوز به درک واقعی عشق نرسیده‌ای.

هوش مصنوعی: داستان از این قرار است که اگر کسی در دنیای تاریکی و اندوه قرار گیرد، چون بام او مانند چراغی در دل این تاریکی می‌درخشد، نگران گم شدن خود نیست. در اینجا همچنین به این اشاره می‌شود که هر کسی که هدایتش را از پیر مغان بگیرد، از راه و مسیر خود منحرف نخواهد شد و همواره در مسیر روشنایی خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر موهایت را به سنبل تشبیه کنند و با وزش باد به هم ریخته شود، نگران نباش، زیرا این فقط یک حرف بی‌اساس و بی‌اهمیت است.

هوش مصنوعی: بنشین و تلاش نکن که به کعبه برسید. چون هر کسی که بی‌عرضه باشد، در غم و حسرتی بزرگ به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر محبوب کسی به دیگران نگاه کند، وای بر آن خانه‌ای که دلش خوش و پر از زندگی بوده است.