هوش مصنوعی: باز هم از چشمان آن سوار خشن و بی رحم، کنترل از دست رفت و کار و تلاش دیگر نتیجه‌ای نداشت.

هوش مصنوعی: به آرامی درد او از دلش بیرون می‌آمد و برای کاهش این درد، سینه‌اش را با اشک شکافت تا بتواند آن را از دلش بیرون براند.

هوش مصنوعی: من تنها به خاطر دل و عشقم در این مسیر قدم می‌زنم. هر کسی که در این دنیا به دنبال دلش باشد، همیشه همین راه را می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر خداوند به من صبر و دلی دیگر عطا نکند، تمام چیزی که از صبر، عقل، دین و دل داشتم، به یکباره به خاطر دوری او از دست خواهد رفت.

هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم از خریداری یوسف سخن بگویم، در حالی که خودم نقدی هستم در کار یک نگاه کردن؟

هوش مصنوعی: زمانی که تو به جان وارد شدی، صبر و دل از جسم خارج شدند و جان به تو آشنا شد و از چیزهای بی‌فایده فاصله گرفت.

هوش مصنوعی: در نهایت، انسان متمدن مانند مجنون از اندوه آن غزال تازه‌رسیده در بیابان نبود، با دل آشفته و پراکنده به سفر رفت.