هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده به فردی اشاره می‌کند که باعث درد و مشکلاتی برای او شده است. او می‌گوید که از دست این شخص زخم‌های زیادی به او وارد شده و حالا با وجود این زخم‌ها، هنوز به دنبال دوستی و محبت است. در حقیقت، گوینده در حال بیان این است که باوجود تمام صدماتی که کشیده، هنوز دلش می‌خواهد که از این فرد محبت و توجهی دریافت کند.

هوش مصنوعی: بعد از این خون از صحرا به شهر خواهد آمد، زیرا به خاطر اشک‌های دل ما که به سوی بیابان رفته، در اینجا نیز اثر خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از درد و رنجی که از عشق تو به دل دارد، آسیب ندیده است، بلکه تمام ناملایماتی که بر ما رفته است، ناشی از ظلم و بی‌عدالتی توست.

هوش مصنوعی: اگر آفتاب من از سمت زین بالا برود، کار ماه هرچند که بالا رفته باشد، پایین می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به زیبایی و جذابیت تو نگاه نمی‌کند، چرا که هزاران نفر مثل یوسف در اینجا برای تو به صف شده‌اند و انتظارشان را می‌کشند.

هوش مصنوعی: شیرین، زیبایی و جذابیت تو باعث شده است که پادشاهان دلمان به تو عشق ورزند و حسرت دیدارت را در دل داشته باشند. کوهکن، کسی که سنگ را می‌کند، در این وادی غم و حسرت تنها و بی‌کس شده است.

هوش مصنوعی: اگر در سر کوی معشوقان قدم بگذاری، بدان که صدها هزار دین و دل در اینجا به حالت گمگشتگی و بی‌قراری گرفتار شده‌اند.