هوش مصنوعی: من دیوانه یار خودم هستم و به هیچ‌کس نگاه نمی‌کنم. فقط مشغول خودم هستم و از همه چیز و همه‌کس بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: من به خاطر دل بی‌قرارم خیلی احساساتی هستم، ای دوست مهربان، نگذار که از پا بیفتم، زیرا در این وضعیت هیچ نگرانی برای سرم ندارم.

هوش مصنوعی: محبت به من آسیب زده است، اما با وجود این، از عشق خوبان دلگیر نیستم.

هوش مصنوعی: ای معشوقه من، به کجا می‌توانم روی بیاورم؟ خواهش می‌کنم مرا طرد نکن، چون راه دیگری برای من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که از دل داغ و رنج می‌سوزیدم، اشک می‌ریختم. حالا دیگر توانایی گریه ندارم، لطفی کن و به حال من رحم کن.

هوش مصنوعی: به زاهد می‌گویم که توبه‌ام را به او بدهم، زیرا فکر می‌کند که کار من درست و نیکوست. اما خواجه می‌داند که من کار دیگری دارم.

هوش مصنوعی: هر کسی در این دنیا سهمی از wealth و مال دارد، اما سهم من این است که از درد و غصه‌ی نداشتن آن مال آزاد هستم.