هوش مصنوعی: عیب و نقص کسی را نگو که نمی‌دانی او چه دردی دارد، زیرا کسی که خود را بشناسد و نقص‌هایش را بداند، خود به نوعی شرافت و بزرگی دست یافته است.

هوش مصنوعی: از باغ خوشبختی، جایی برای شادی عاشق نیست، چون او فقط ملامت و سرزنش را تجربه کرده است.

هوش مصنوعی: اگر سرم را به پای سگی بگذارم، عیب نکن زیرا نمی‌دانم که سرنوشت مردم چه حکمی برایشان رقم زده است.

هوش مصنوعی: ای آگاه، دیگر از عشق معشوقان به من نصیحت نکن؛ زیرا تقدیر من از عشق زیبایی‌ها رقم خورده است.

هوش مصنوعی: امید من در دستانم نیست، زیرا سرنوشت و روزگار مرا به حال خود رها کرده‌اند و آنچه برای من مقدر شده است، باز نشده است.

هوش مصنوعی: اگرچه اهلی از دنیا رخت بربسته و به دیار عدم رفته است، اما دلش هنوز در یاد آن کوی و دیاری که عاشقش بوده، باقی مانده است.