هوش مصنوعی: محبوب من به قدری بر من سخت گرفته که درد و غم آن بیشتر از سختی دل سنگی است، گویی که جانم تحت تأثیر این مشکلات به تنگ آمده.

هوش مصنوعی: او که با دندان‌هایش لب زیبای من را گزیده، زخم دندانی به من زده که فاصله‌اش با دندان من، چندان زیاد نیست.

هوش مصنوعی: همه در غم او پریشان و بی‌تاب‌اند و گریبان خود را پاره می‌کنند، اما فقط دست او به گریبان من است.

هوش مصنوعی: در نهایت، همه حریفان به وضعیت معینی رسیدند، اما وضعیت من همچنان نامنظم و بی‌دنیاست.

هوش مصنوعی: عشق واقعی این است که دینداری بر اساس رضایت معشوق باشد، حتی اگر راهی که برمی‌گزینیم به نظر دیگران گمراهی باشد، برای من ایمان واقعی همین است.

هوش مصنوعی: امشب ای همسایه، بی‌توجه به حال من نباش، زیرا شمعی که مهمان من است می‌سوزد و مرا به خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: امشب به خاطر حرارت و گرمای جمع، شمع سوخت و این سوختن نشانه‌ی شور و شوق نیست، بلکه از آتش مخفی درون من ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: ابر رحمت بر من نبارد و به شخصی مثل من که در انتظار یاری و امید است، توجهی نشود. من در عذابی هستم که از چشمان گریانم پیداست.