هوش مصنوعی: چرا در برابر زیبایی تو اینقدر آغشته به اشک و خواسته هستم؟ اگر تنها به تو فکر می‌کردم، دیگر نیازی به این همه سوز و longing نبود.

هوش مصنوعی: غصه و ناراحتی تو باعث شده که کنارهای زندگی‌ام پر از اشک باشد. حالا بیا کمی کنار برویم و با شوخی و ناز، این همه درد و غم را فراموش کنیم.

هوش مصنوعی: اگر ابروهای معشوقان در جایگاه حقیقت قرار گیرد، پس سجده کسانی که به حقیقت نزدیک هستند، چرا باید به مجاز و ظواهر این دنیا باشد؟

هوش مصنوعی: ای خضر، اگر تو هم به دست آب حیات کشته نشوی، پس بگو فایده عمر طولانی و دراز این همه چیست؟

هوش مصنوعی: ما به خاطر وجود تو، ارزش دو جهان را به خوبی درک کرده‌ایم. حالا این چشمان بازیگوش تو چه جادویی را به نمایش می‌گذارند؟

هوش مصنوعی: اگر کسی به وعده‌اش وفا نکند، در واقع خود را گرفتار پشیمانی می‌کند. حالا این خشم و ناز تو که مرا غمگین کرده است، نشانه چیست؟