هوش مصنوعی: لحظه‌ای که با نگاهت به همه چیز آسیب می‌زنی، جهان به هم ریخته است و تاثیری که چشمان زیبایت دارند، فراتر از تصور است.

هوش مصنوعی: شام من از صبح دیگران روشن‌تر است و این روشنایی من به خاطر چهره توست که مانند ماه می‌تابد.

هوش مصنوعی: من از تو سپاسگزارم که دامن پاکت را به من عطا کردی، زیرا هرچند دل من همیشه پاک بوده، اما در سایه وجود تو به‌راستی پاک‌تر شده است.

هوش مصنوعی: در حضور تو، اشک من به اندازه سنگی که در مسیر است بی‌ارزش است. اگر نتوانی ارزش گوهر را از سنگ تشخیص دهی، تنها خودت را مقصر می‌دانی.

هوش مصنوعی: ای طبیب جان، اگر با نگاهی دلسوزانه به مشکلات ما بنگری، همین نگاه ساده‌ات می‌تواند درمانی برای دردهای بی‌تابی دل‌های خسته ما باشد.

هوش مصنوعی: دل او مانند آینه‌ای است که از خلوص و پاکی پر شده و در آن نشانه‌های غم و اندوه دیده می‌شود.