اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر زخم عشق بر دل مردم جراحت است</p></div>
<div class="m2"><p>مارا ز زخم تیر بتان چشم راحت است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گل راست حسن و بسته دهان مرا نمک</p></div>
<div class="m2"><p>حسن نکو بسی است سخن در ملاحت است</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>زنگ از دلم ببرد جمالش که از صفا</p></div>
<div class="m2"><p>چون حسن صادقان همه حسن و صباحت است</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ما درد پروریم و نیاز آر آرزو</p></div>
<div class="m2"><p>مره م نمی خرد دل ما تا جراحت است</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>اهلی حکایت غم دل شرح می دهد</p></div>
<div class="m2"><p>او را ز گفتگو نه هوای فصاحت است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۵۹

گر زخم عشق بر دل مردم جراحت است
مارا ز زخم تیر بتان چشم راحت است
گل راست حسن و بسته دهان مرا نمک
حسن نکو بسی است سخن در ملاحت است
زنگ از دلم ببرد جمالش که از صفا
چون حسن صادقان همه حسن و صباحت است
ما درد پروریم و نیاز آر آرزو
مره م نمی خرد دل ما تا جراحت است
اهلی حکایت غم دل شرح می دهد
او را ز گفتگو نه هوای فصاحت است

شمارهٔ ۱۵۷

شمارهٔ ۱۵۸

گر زخم عشق بر دل مردم جراحت است

مارا ز زخم تیر بتان چشم راحت است

گل راست حسن و بسته دهان مرا نمک

حسن نکو بسی است سخن در ملاحت است

زنگ از دلم ببرد جمالش که از صفا

چون حسن صادقان همه حسن و صباحت است

ما درد پروریم و نیاز آر آرزو

مره م نمی خرد دل ما تا جراحت است

اهلی حکایت غم دل شرح می دهد

او را ز گفتگو نه هوای فصاحت است

شمارهٔ ۱۵۸

اطلاعات