هوش مصنوعی: نگاه کن چقدر دیوانه‌وار غم بر من فشار آورده که قلبم از چشمانم به طور ناگهانی بیرون افتاده است.

هوش مصنوعی: هر ذره از نور تو مانند شعله‌ای است که در پیوند با عشق می‌درخشد، اما در عین حال چراغ دل ما که به خاطر بدبختی خاموش شده، هنوز در تاریکی مانده است.

هوش مصنوعی: اینقدر عادی است که وقتی درد و رنجی بر ما وارد می‌شود، مانند افتادن برگ‌های پاییزی از درخت، نمی‌توانیم از آن تعجب کنیم.

هوش مصنوعی: در دل طوفان عشق، تنها کسی که می‌تواند تدبیر کند، آن کسی نیست که در فکر فرار از مشکلات باشد.

هوش مصنوعی: بیا شراب بیاور که تکیه زدن بر تخت و تاج کار درستی نیست؛ چرا که طوفان فتنه باعث شده سلیمان هم از تختش سقوط کند.

هوش مصنوعی: کجا پیداست دستی که به یاری بیاید؛ چون انسان‌های بیچاره‌ای که در غم و مصیبت غرق شده‌اند و در وضعیت سخت و ناگواری به سر می‌برند؟